Niebieska karta
Główną procedurą w przypadku przemocy w rodzinie jest założenie Niebieskiej Karty. Zwykle zakłada ją Policja podczas interwencji. Można też wystąpić o nią do ośrodka pomocy społecznej lub gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych. Obowiązek zakładania Karty mają też lekarze i psycholodzy szkolni – ale rzadko to robią. W ciągu 7 dni od założenia Karty z rodziną powinien skontaktować się dzielnicowy a potem regularnie monitorować sytuację w czasie comiesięcznych odwiedzin.
W każdej dzielnicy istnieje Zespół Interdyscyplinarny ds. Rozwiązywania Problemów Przemocy w Rodzinie złożony m.in. z przedstawicieli ośrodka pomocy społecznej i gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, policji i pracownika oświaty, ochrony zdrowia i organizacji pozarządowych. Jego zadaniem jest opracowanie planu pomocy. Policja ma obowiązek przekazać Informację dla ofiar przemocy w rodzinie – jest to tzw. Niebieska Karta B.
Założenie Niebieskiej Karty nie jest równoznaczne ze złożeniem zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, np. pobiciu przez męża. Fakt ten jest w Karcie odnotowany, ale nie jest podstawą do wszczęcia postępowania karnego. Jeśli jednak ofiara przemocy skieruje sprawę do sądu, Karta będzie mocnym dowodem.
Dokładnie opisana procedura Niebieskiej Karty oraz inne przydatne informacje: jak szukać pomocy, czego można się domagać od różnych służb, w tym Policji, psychologa szkolnego, lekarza czy pracownika socjalnego, czego spodziewać się po procedurze sądowej zamieszczamy w Informatorze dla osób dotkniętych przemocą w rodzinie opracowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości i Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.
Loading...
Reload document 
Open in new tab Projekt współfinansuje miasto stołeczne Warszawa
